... μια συμβουλή ομορφιάς
|
Η ιστορία του Λεμφικού Μασάζ στην Ελλάδα |
Τον Ιανουάριο του 1978 έγινε στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο Εσπέρια, το Α’ Πανελλήνιο Συνέδριο Αισθητικής, με τίτλο «Ομορφιά στη ζωή, ομορφιά στον άνθρωπο». Ο τότε Σύλλογος Διπλωματούχων Αισθητικών Ελλάδος και οι διοργανωτές εκείνου του Συνεδρίου, στο πλαίσιο των υψηλών στόχων τους, ανάμεσα στους διακεκριμένους έλληνες επιστήμονες, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση και έδωσαν το αναμφισβήτητο επιστημονικό τους κύρος, κάλεσαν και ξένους επιστήμονες υψηλού επιπέδου, για να πραγματοποιήσουν σεμινάρια για πρωτότυπα θέματα τεχνικής, όπως η λεμφική αποστράγγιση.
Ο Γαλλικός Εκπαιδευτικός Οργανισμός CPEA εκπροσωπήθηκε στο Α’ Πανελλήνιο Συνέδριο Αισθητικής από τον καθηγητή του Πανεπιστήμιου Βρυξελλών, dr A. Leduc (μαθητή του Emil Vodder), ο οποίος δίδαξε τη «χρυσή τεχνική» της λεμφικής αποστράγγισης και δημιούργησε αρκετούς οπαδούς στην Ελλάδα για την «τεχνική της ευτυχίας», όπως ονόμασαν το λεμφικό μασάζ.
Ένας από τους ένθερμους οπαδούς της μεθόδου ήμουν κι εγώ, αναφέρει η Κα Τιμοθέα Πατζίκα, Δεν σταμάτησα όμως, εκεί.Στο επόμενο ταξίδι μου στο Παρίσι, και με μια έρευνα που είχα κάνει με τα πενιχρά μέσα που διαθέταμε τότε (δεν υπήρχε Διαδίκτυο), εντόπισα τα εκπαιδευτικά τμήματα της Γαλλίας, τα σχετικά με το γνωστικό αντικείμενο που με ενδιέφερε, στην προκειμένη περίπτωση το λεμφικό μασάζ, που τόσο με είχε εντυπωσιάσει όταν παρουσιάστηκε στην Ελλάδα στο πρώτο πανελλήνιο συνέδριό μας. Πήρα τη βασική εκπαίδευση σε αυτό το πρώτο ταξίδι και, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, άρχισα να εφαρμόζω τη μέθοδο στις πελάτισσές μου. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Μάλιστα, ύστερα από τις πρώτες εφαρμογές, αποφάσισα να κρατάω ημερολόγιο όχι τόσο για τα αποτελέσματα που είχαν οι θεραπείες, αλλά για τις αντιδράσεις των γυναικών στις οποίες εφάρμοζα τη μέθοδο. Οι περισσότερες χαλάρωναν στο μασάζ του προσώπου τόσο πολύ, που κοιμούνταν στα χέρια μου. Κάποιες φορές έβλεπαν όνειρο και μου διηγούνταν, όταν τελειώναμε, αυτά που σκεπτόμουν εγώ την ώρα που εκτελούσα το μασάζ στο πρόσωπό τους. Είχα μια πελάτισσα την οποία την βασάνιζαν επίμονες αϋπνίες, και είχε βρει τη λύση να έρχεται στο εργαστήριό μου μία συγκεκριμένη ώρα της ημέρας και να κοιμάται στα χέρια μου μ’ ένα λεμφοντραινάζ. Φρόντιζα πάντα να έχει χαμηλό φως η καμπίνα μου και όταν τελείωνε και ο τελευταίος χειρισμός, τραβούσα το σκαμνάκι μου πίσω της, όσο πιο αθόρυβα μπορούσα, και την άφηνα να χαλαρώσει μέσα στη νιρβάνα που εγώ της είχα προκαλέσει. Επίσης, υπήρξαν περιπτώσεις που περιποιήθηκα πολύ αγχώδη και φορτισμένα άτομα που, κατά τη διάρκεια της συνεδρίας, μου μετέδιδαν ένα σφίξιμο στο στήθος. Με την πάροδο των χρόνων έμαθα ότι αυτό αντιμετωπίζεται όταν η λεμφοθεραπεύτρια έχει σταυρωμένα τα πόδια κάτω από το σκαμνάκι της, ενώ συμβουλεύει την πελάτισσα να μην έχει σταυρωμένα χέρια και πόδια όσο είναι ξαπλωμένη στην πολυθρόνα του μασάζ και δέχεται το λεμφοντραινάζ. Με τον τρόπο αυτό διασκορπίζεται η ενέργεια και δεν την εισπράττει ο λεμφοθεραπευτής. Εφαρμόζοντας αυτήν τη μέθοδο στο εργαστήριό μου, όλο και περισσότερα περιστατικά με εντυπωσίαζαν, όλο και πιο ένθερμη οπαδός της γινόμουν. Δεν σταμάτησα, όμως, να ενημερώνομαι και να εκπαιδεύομαι σε κάθε ταξίδι μου στην Γαλλία. Κάποια εποχή, μάλιστα, που έκανα ένα εκπαιδευτικό ταξίδι στην Γκρενόμπλ, για τρεις μήνες, βρήκα την ευκαιρία να παρακολουθήσω κάποια τμήματα για εκπαιδευτικούς του κλάδου της αισθητικής, στα οποία περιλαμβανόταν και το λεμφοντραινάζ. Εργαζόμουν τότε ως καθηγήτρια (παράλληλα με την παροχή υπηρεσιών στο εργαστήριό μου) στα βραδινά τμήματα της Σχολής Γ. Δολιανίτη. Όταν γύρισα από το ταξίδι μου στην Γκρενόμπλ, μίλησα με πολύ ενθουσιασμό στις σπουδάστριές μου για το νέο μου απόκτημα, τη μέθοδο λεμφοντραινάζ. Φαίνεται ότι τους μετέδωσα τον ενθουσιασμό μου, και το αίτημα να συμπεριλάβουμε κι αυτό το μάθημα στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα ήταν επιτακτικό. Όμως αυτό δεν μπορούσε να γίνει στο πλαίσιο του αυστηρού προγράμματος των μαθημάτων της Σχολής, μιας και το Υπουργείο, στο οποίο υπάγονταν τότε οι σπουδές αισθητικής, δεν προέβλεπε αυτό το μάθημα. Με σύμμαχο το πάθος μου για την «τεχνική της ευτυχίας» και τη συμπαράσταση του τότε δασκάλου μου και διευθυντού μου Γ. Δολιανίτη, συνέταξα ένα πακέτο σεμιναρίου, με γραφικά και σημειώσεις, που στηρίζονταν στις δικές μου σπουδές και, αιτούμενη τη βοήθεια του Θεού, ξεκίνησα ιδιωτικά τους κύκλους σεμιναρίων λεμφικού μασάζ. Την επιστημονική επιμέλεια και ευθύνη για το θεωρητικό μέρος είχε ο Κωνσταντίνος Κελεσίδης, διδάκτωρ Καρδιολογίας, και το πρακτικό μέρος το ανέλαβα εγώ, φροντίζοντας να καλύψω όσο μπορούσα πιο άμεσα τις ανάγκες εκμάθησης των σπουδαστριών μου για την πρακτική άσκηση της ειδικότητας. Αυτή η φροντίδα χάρισε, συν τω χρόνω, και σ’ εμένα την ίδια την ανάλογη πείρα. Σκιτσάρισα με πενάκι τις κατευθύνσεις των χειρισμών και τύπωσα τις σημειώσεις, όπως και την εισήγηση του κυρίου Κωνσταντίνου Κελεσίδη. Όλα αυτά τα έγγραφα αποτέλεσαν ένα πλήρες ντοσιέ για τις ανάγκες του σεμιναρίου. Έτσι, οι σπουδάστριες είχαν ένα βοήθημα για μελέτη στο σπίτι, αλλά και έναν οδηγό για την περαιτέρω άσκηση της μεθόδου, μετά την αποφοίτηση. Τα σκίτσα με τις κατευθύνσεις των χειρισμών τυπώθηκαν σε διαφάνειες και αποτέλεσαν το εποπτικό υλικό της εκπαίδευσης. Αυτά βέβαια τα εφόδια που τότε έμοιαζαν πλήρη και μοναδικά είνα πολύ φτωχά σε σύγκριση με τασημερινά γραφικά και την ψηφιακή αποτύπωση τουλεμφικού συστήματος την επεξεργασία και την δημιουργία εκόνας που περιέχονται στο βιβλίο που σήμερα διατίθεται στην αγορά.
Η τεχνική επεξεργασία της εικόνας και τα γραφικά, αναφέρει η Κα Πατζίκα, τα οφείλω στον φοιτητή του τμήματος ψηφιακών συστημάτων του Πανεπιστημίου του Πειραιά και εγγονό μου Δημήτριο Καλογερά ο οποίος δούλεψε με υπομονή και αφοσίωση ατέλειωτες μέρες και ώρες μαζί μου, για να αποτυπώσει ψηφιακά τα γάγγλια και τα λεμφαγγεία επώνω στα σχέδια , χωρία να ξεφύγει ούτε χιλιοστό από την συγγεκριμένη θέση των συγγεκριμένων οργάνων.
Η αναφορά αυτή στον γραφίστα, γίνεται με αφορμή την γνώμη όλων όσων διάβασαν, ή απλώς ξεφύλλισαν το βιβλίο ότι η ηλεκτρινική απεικόνιση του λεμφικού συστήματος αποτελεί το 50% τησ προσπάθειας κατανόησης της περιγραφής της μεθόδου.
Αργότερα, για μεγαλύτερη κάλυψη των αναγκών εκμάθησης, επιμελήθηκα την παραγωγή μιας βιντεοκασέτας, η οποία περιείχε πλήρες λεμφικό μασάζ προσώπου και σώματος, εκτελεσμένο από εμένα την ίδια, και την προβάλλαμε στο σεμινάριο, μετά το τέλος της θεωρητικής διδασκαλίας και πριν από την πρακτική άσκηση. Έτσι, οι σπουδαστές είχαν πλήρη επαφή με το αντικείμενο, και όταν περνούσαμε στο κομμάτι της πρακτικής άσκησης, η πρόσβαση ήταν πιο εύκολη. Κατά τον ίδιο τρόπο, και με όλο και περισσότερες και σημαντικές βελτιώσεις, συνεχίστηκε το σεμινάριο το οποίο, βέβαια, θα εξακολουθήσει να υφίσταται, παρότι η μέθοδος αυτήν τη στιγμή κυκλοφορεί σε βιβλίο. Το σεμινάριο του λεμφοντραινάζ το έχουν παρακολουθήσει έως σήμερα περισσότερες από 300 διπλωματούχες αισθητικοί, οι οποίες εφαρμόζουν τη μέθοδο με μεγάλη επιτυχία στα εργαστήριά τους, αλλά και σε εξαρτημένη εργασία στα μεγαλύτερα κέντρα αισθητικής και σε spa. Το Σεμινάρι συνεχίζεται σήμερα με όλο και πιο βελτιωμένα εφόδια.
Οι σπουδαστές είναι πολύ ευχαριστημένοι από το τρόπο εκπαίδευσης και είμαστε πάντα στη διάθεσή τους με ένα «συμβόλαιο τιμής» που έχουμε κάνει μαζί τους, μετά την αποφοίτησή τους, για οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία παρουσιαστεί στην άσκηση της ειδικότητας (Οργάνωση σεμιναρίου, τηλ.: 210 8231000).
|